กวีที่ฮองเสงหงันท่องขณะขี่ลาข้ามสะพาน 《梁甫吟》 (เล่าปี่เยือนกระท่อมครั้งที่ 2)

一夜北风寒，万里彤云厚，
长空雪乱飘，改尽江山旧，
仰面观太虚，疑是玉龙斗，
纷纷鳞甲飞，顷刻遍宇宙，
骑驴过小桥，独叹梅花瘦。

ราตรีลมหนาวเย็น…เมฆหนาเด่นลอยพันลี้
หิมะทั้งธาตรี…แปลงโฉมนทีภูผา
แหงนหน้าชมอัมพร…ดังมังกรหยกเคลื่อนคลา
สยายเกล็ดลอยฟ่องฟ้า…ฟุ้งมหาจักรวาล
ขี่ลาข้ามสะพาน…ดอกเหมยบานดูผ่ายผอม